Chlamydioza jest to choroba wywołana zakażeniem bakterią Chlamydia trachomatis. Bakteria ta może żyć jedynie wewnątrz żywej komórki. Przypomina pod tym względem wirusy. Pokrewnymi do Chlamydia trachomatis bakteriami są: Chlamydia psittaci oraz Chlamydia pneumoniae.
Chlamydia psittaci jest rozpowszechniona wśród zwierząt i może przenosić się na ludzi. Jest rzadką przyczyną ciężkich postaci zapalenia płuc, szczególnie gdy jest nabyta od papug, a także poronień, następujących po kontakcie z zainfekowanymi owcami. Natomiast Chlamydia pneumoniae jest częstą przyczyną infekcji układu oddechowego u ludzi, przenoszonych drogą kropelkową z osoby na osobę.
Zakażenie Chlamydia trachomatis najczęściej dotyczy dorastających dziewcząt i młodych kobiet. Dane, oparte o badania przesiewowe, pokazują, że spośród kobiet poddanych badaniom 5-14 % nastolatek i 3-12 % kobiet w wieku 20-24 lata było zakażonych. Wśród chorych, 46 % stanowią dziewczęta w wieku 15-19 lat, a 33% kobiety w wieku 20-24 lata.
Bakterie przenoszone są w trakcie stosunków płciowych, również analnych i oralnych. Zanieczyszczenie dłoni wydzieliną pochwową może prowadzić do przeniesienia bakterii na spojówkę oka.
Chlamydia trachomatis może być przyczyną:
- Jaglicy (trachoma) – choroby oczu doprowadzającej do ślepoty
- Infekcji układu moczowo-płciowego
- u mężczyzn – jest najczęstsza przyczyną niespecyficznych infekcji układu moczowego oraz zapaleń najądrzy, mogących prowadzić do bezpłodności
- u kobiet – infekcja dotyczy zwykle zarówno układu moczowego (zapalenie cewki moczowej), jak i narządu rodnego. Infekcja narządu rodnego obejmuje początkowo szyjkę macicy. Jeśli infekcji nie jest właściwie leczona, może objąć błonę śluzową macicy oraz jajowody. Prowadzi to w konsekwencji do wystąpienia choroby zapalnej miednicy małej (PID). Powikłaniami tej choroby mogą być:
- przewlekły ból miednicy małej,
- ciąża pozamaciczna,
- bezpłodność.
- u noworodków – dzieci urodzone przez kobiety z infekcją w obrębie układu rozrodczego często mają:
- infekcję chlamydiową oczu (chlamydial ophtalmia neonatorum), rozwijającą się w ciągu tygodnia od porodu,
- wrodzone zapalenie płuc.
Objawy chlamydiozy są różnorodne i bardzo niespecyficzne:
- u mężczyzn – jest to początkowo choroba układu moczowego, występująca po 1-3 tygodniach od infekcji i objawiająca się wyciekiem śluzowo-ropnej wydzieliny z cewki moczowej podczas oddawania moczu, z towarzyszeniem lub bez bólu;
- u kobiet – infekcja dotyczy zwykle:
- układu moczowego – objawy są podobne jak u mężczyzn
- narządów rodnych – może przebiegać pod postacią:
- zapalenia szyjki macicy – manifestuje się upławami (aby ustalić rozpoznanie należy wykonać badanie w kierunku chlamydiozy)
- infekcji miednicy małe – obok upławów, czasami niezbyt obfitych, występuje ból w dole brzucha i podwyższona temperatura ciała.
- zarówno u kobiet jak i u mężczyzn bardzo częste są infekcje bezobjawowe – według dostępnych danych nawet 70% zakażeń przebiega bezobjawowo.
Należy pamiętać, iż nieleczone zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis, mimo że w wielu przypadkach nie daje wyraźnych dolegliwości lub wręcz przebiega bezobjawowo, prowadzi do poważnych powikłań zdrowotnych:
- u 15 – 40 % kobiet zakażonych bakterią Chlamydia trachomatis rozwinie się zakażenie narządów miednicy mniejszej (PID),
- 17 % z nich pozostanie bezpłodnych,
- 17 % będzie cierpieć z powodu przewlekłego bólu w miednicy mniejszej
- u 9 % wystąpi ciąża pozamaciczna,
- 50 % ciężarnych z nieleczonym zakażeniem urodzi zakażone noworodki.
Leczenie chlamydiozy nie jest zwykle skomplikowane, chociaż czasami bywa przewlekłe. Konieczne jest leczenie zarówno kobiety jak i jej partnera seksualnego.
Na temat sposobów wykrywania chlamydiozy można przeczytać po wybraniu zakładki Informacje medyczne – Badania – Badanie w kierunku Chlamydii.
